Week 23 (20 april 2008)

We konden het niet laten. Na vele maanden klussen zijn we lekker met z'n tweeën wezen zeilen. Alle spullen zijn nu aan boord en het IJsselmeer was flink hobbelig om te testen of alles wel goed was vastgestouwd. Met een gangetje van zo'n 7 knopen voor het lapje naar Enkhuizen. De URSUS was net een jong veulen dat voor het eerst in het voorjaar weer lekker lang de wei in mag. Rollen en springen, maar het goede nieuws is dat alles netjes op z'n plaats bleef staan. Het was ook tijd om de kooien in orde te maken voor de crew. Net als bij de marine mooie strakke lakens zonder plooien. Slaapzakken en dekbedden op hun plek, want het kan begin mei 's nacht nog flink koud zijn. Het hele weekend bleef de wind mooi in de Oost Noordoost hoek met zo'n 5 tot 6 Beaufort. Een ideale wind om het kanaal mee door te steken. Hopelijk is de natuur geduldig en bewaart ze een beetje van deze schitterende wind voor begin mei. Als laatste klus hebben we de loopplank gemonteerd en geoefend met het laten zakken en weer ophijsen van de loopplank. Dat is best even wennen, maar na een aantal keer hadden we het onder controle en kon Wim voor het eerste over de loopplank naar de wal. Margriet had dit weekend nog een last-minute gouden idee. Jaren geleden stopte op 1 van onze reizen de stuurautomaat er mee. Terug thuis bleek bij reparatie bij Holland Nautic dat de koolborstels waren versleten. Na die tijd is "Henkie" (tja we hebben de stuurautomaat vernoemd naar Wim z'n vader) al weer 4 jaar zonder problemen in gebruik, maar een stel reserve koolborstels is toch wel praktisch. Snel nog besteld zodat ze komende week net voor het vertrek binnen komen...

Week 22 (13 april 2008)

De tijd vliegt nu echt voorbij, over ruim 2 weken is het zover. Helaas is er geen tijd om te zeilen. In andere logboeken wordt er wel gesproken van het vertrekkers-syndroom. Ik geloofde daar nooit zo in, maar elk vrij uur gaat inderdaad op aan de laatste voorbereidingen. Ook deze week weer veel gesjouw. Nog zeker een kuub extra aan boord gebracht. De laatste voorraden eten en drinken, kleding, en alle kaarten en pilots. Daarnaast een bibliotheek aan leesvoer. Vrijwel elk plekje is nu volgestouwd. Bij Kniest waren ook de resterende elektronische kaarten binnen. Natuurlijk even uitgeprobeerd.

Het was ook tijd om de collega's op het werk in te lichten over onze 6 maanden sabbatical. Heel veel leuke reacties gehad per email. 1 mail waarschuwde ons nog voor piraterij omdat er recent een groot zeiljacht was gekaapt in de buurt van Somalië. Gelukkig ligt dat ver van ons vaargebied. Tijdens de lunch begonnen diverse collega's potjes pindakaas naar me toe te schuiven als noodrantsoen voor onderweg. In week 13 had Margriet immers geschreven dat we die moesten inslaan.....

Thuis moesten ook de laatste puntjes op de "i". We hebben weliswaar absoluut niet het plan brokken te maken, maar toch handig als Harro (onze oudste zoon) ook weet waar bijvoorbeeld de verzekeringspolissen liggen.

In het maandblad zeilen (http://www.zeilen.nl/vertrekkers/) staan we nu ook onder de rubriek "vertrekkers sites". Leerzaam overigens om daar door de logboeken van andere zeilers te lezen.

Last but not least hebben we deze week ook nog een stempel ontworpen met ons URSUS logo om bij de verschillende havenautoriteiten formeel onze papieren af te kunnen stempelen...

Week 21 (6 april 2008)

De afgelopen week was het sjouwen geblazen. Onze lokale supermarkt de Haay in het dorp had met genoegen een kubieke meter eten en drinken afgeleverd bij ons thuis. Met een beetje creativiteit kregen we alles in de auto. In Lelystad heel wat keren de steiger op en neer met de kar en dan alles aan boord. Bij Hunter hebben ze werkelijk overal bergruimte gecreëerd. Alle kasten en banken open en een paar uur later was de kuub van de super uit het zicht. Daarna natuurlijk alles netjes opruimen want zaterdag 5 april komt eraan en dan gaat er getraind worden met de crew.

Aan het begin van de week zien de weersvoorspellingen er goed uit voor de zaterdag, maar naar mate de week vordert worden de voorspellingen steeds somberder : regen, hagel en mogelijk zelfs onweer, maar met kans op enkele opklaringen. Wel een mooie wind : 5 Bft NW. Zaterdagochtend pik ik Erik, Hylke en Wim op en rijden we samen naar Lelystad. Het hoost en de wereld is grijs, grijs en nog eens grijs. De stemming is goed, we hebben immers allemaal goede zeilkleding en zullen niet smelten van de regen. Als we het bordje Lelystad passeren wordt het opeens droog en aangekomen bij de haven schijnt de zon. Snel een kop koffie, URSUS zeilkaar maken, zeilpakken en laarzen aan, zwemvesten om en trossen los. Met een bescheiden briesje kruisen we onder vol tuig naar het noorden, lekker in de zon met windkracht 2 tot 3 Bft NW. In de verte ligt Urk en dat betekent dat de trek aan een visje snel ontstaat. Kunnen we gelijk het bergen van het zeil, aanloop haven en afmeren oefenen (perfecte smoes toch ?).

De wind trekt aan naar 4 Bft NW en we zeilen voor het lapje terug naar Lelystad. In eerste instantie met vol tuig, maar de wind wordt vlagerig met stevige uitschieters. Perfect: kunnen we mooi trainen om een rif te steken. Het blijft echter te onrustig en we bergen netjes het grootzeil om de tocht alleen op de fok voort te zetten. Twee mijl verwijderd van Lelystad wordt het tijd voor een onverwachtte act. Onaangekondigd gooi ik de joon met de reddingboei overboord en roep luidkeels "man over boord". De crew reageert perfect alsof we al jaren samen zeilen. In de gaten houden waar de drenkeling drijft, motor starten, als een speer de fok eraf, 180 graden om en op de motor aan de hoge kant naast de drenkeling zodat we die aan lijzijde rustig kunnen redden.

Terug in de haven moest dit natuurlijk gevierd worden en Erik trakteert ons op een oorlam. Opstapper Wim duikt het kombuis in en kookt macaroni voor ons. De sfeer is uitstekend en we hebben allemaal een beetje rode kop van de zon. De tocht verliep zo goed dat we allemaal stiekum met de gedachte spelen gelijk maar door te varen naar La Coruna. De plicht roept echter en we moeten allemaal maandag weer aan het werk. Nog 3 weken wachten, met deze crew gaan we een mooie tocht tegemoet!!

Week 19 en 20 (29 maart 2008)

Het is net echt. Dit logboek werk ik bij aan boord, iets te laat, ik weet het. Het lukte eerder deze week niet. Er is de afgelopen twee weken wel heel wat gebeurd. We zijn naar de firma Datema in Amsterdam geweest en hebben daar de nog benodigde hoeveelheid kaarten en pilots  aangeschaft.  Dat is nu allemaal compleet. Waar we ook heen willen in de Middellandse Zee, we kunnen eigenlijk overal terecht, al moet je je wel afvragen of je ook overal terecht wilt komen. Over Albanie overleggen we nog, in Algerije heb je echt niets te zoeken. Het is ook een kwestie van je gezonde verstand gebruiken. We hebben inmiddels ook de firma Kniest met een bezoek vereerd en een epirb, een handmarifoon en een hand-gps aangeschaft. Dit alles om de veiligheid nog verder te waarborgen.  De elektronische kaart van de Duitse Bocht tot aan de Golf van Biscaje  hebben we in 3D aangeschaft. Erg leuk, maar we vinden ook dat het weinig toevoegt. De rest van de elektronische kaarten schaffen we dus in 2D aan, dat scheelt aanzienlijk in de kosten.  Bij onze huisarts heb ik de medicijnen mee gekregen die hij nodig vindt. Denk aan pijnstillers, antbiotica, brandzalf, etc.

We hebben het seinpistool opgehaald en het volgens de regels in onze kluis gedeponeerd. Munitie kopen bij de fa. Kniest ging niet meer. De regels zijn zodanig aangescherpt dat het niet meer haalbaar was. Volgens Kniest wordt deze munitie geleverd door Datema in IJmuiden. Bij het bellen daarheen met mijn vraag kom ik er achter dat het aanschaffen van munitie niet zomaar gaat. Wij zullen niet versagen!

Alle accu's aan boord zijn gecontroleerd en waar nodig bijgevuld met ge-deioniseerd water. Wim heeft een prachtig hardhouten huis voor de buitenmarifoon gemaakt. Ik wil wedden dat er geen enkele andere zeemarifoon is met zo'n chique behuizing. Komende zaterdag gaan Wim en de stoere opstappers met elkaar zeilen. Ook zij zullen ongetwijfeld niet versagen!

Week 17 en 18 (13 maart 2008)

De Ursus ligt weer op haar vertrouwde plekje in Lelystad. Ze was na ruim twee dagen alweer klaar en Wim heeft haar gelijk teruggebracht omdat er later die week heel veel wind werd voorspeld. De motor heeft een grote beurt gehad en de nieuwe dynamo is gemonteerd. Een degelijke motor waar eigenlijk nooit iets aan mankeert was de conclusie van de baas van ShipShape. Daar worden wij natuurlijk vrolijk van. 

Inmiddels heeft Wim twee zaterdagen met Wim Helgers geklust aan de boot. Het grootzeil zit er weer op, de nieuwe radardome is gemonteerd en alle elektronica is aan elkaar geknoopt en praat met elkaar. Het reddingsvlot is gekeurd en hangt weer aan het hek. 

Inmiddels gaan de voorbereidingen om het thuis allemaal goed geregeld achter te laten ook door. Betalingen moeten worden geregeld. Joris zal de post sorteren en Harro komt regelmatig om te kijken of er dingen zijn waar wat mee moet gebeuren. Je kunt natuurlijk niet alles voor zijn. Zeilvrienden van ons blijven deze zomer in Nederland en zijn beschikbaar in geval van calamiteiten op het thuisfront. Volgende week ga ik naar onze huisarts om de medicijnenlijst door te nemen. Wat is verstandig om mee te nemen en waar kun je het allemaal voor gebruiken. Dat wordt een dubbele afspraak denk ik .

Komende zaterdag een uitje naar de firma Datema in Amsterdam voor de laatste kaarten. Daar verheug ik me erg op...                

Week 15 en 16 (27 februari 2008)

Gisteren hebben we de Ursus naar de Yanmardealer in Muiderzand gebracht voor het monteren van een nieuwe dynamo en een grote beurt van de motor. Er was heel veel wind voorspeld, nou dat viel nog wel mee. Meer dan begin 5bft hebben we niet gehad, maar ik heb wel tot ver in de avond nodig gehad om weer een beetje warm te worden. Lang leve de Middellandse Zee. Daar zullen we op een gegeven moment in het logboek roepen dat het zo bloedje heet is, dan kan ik nog eens aan dit tochtje denken. De haven van Muiderzand ligt ongeveer 10 minuten bij Wim zijn werk vandaan, dus die gaat regelmatig even kijken wat ze aan het doen zijn.

Mijn kamer is weer redelijk leeg nu de nieuwe radardome, de verbouwde stuurstand en nog wat losliggend spul naar de boot zijn. Afgelopen zaterdag  en zondag is Wim op de boot aan het klussen geweest en de stuurstand is weer gemonteerd, alles is aangesloten en het allerbelangrijkste; het werkt weer.

De tickets voor Joris en Hanneke zijn geboekt. Op 26 juli vliegen ze naar Sicilie en 24 augustus vliegen ze vanauit Athene weer naar Amsterdam. In ruil daarvoor zorgen zij tijdens onze reis voor het huis en de tuin.

Inmiddels is een agent van het bureau bijzondere wetten geweest om te controleren of wij wel een deugdelijke kluis hadden geinstalleerd om het vuurwapen (seinpistool) te huisvesten...

Week 13 en 14 (12 februari 2008)

Inmiddels is de stuurstand verbouwd en is het grotere radarscherm nu ingebouwd, samen met alle andere apparatuur. We moeten alleen een nieuwe plek vinden voor de marifoon, die paste er niet meer op. Voordat we dat beslissen gaan we eerst eens rustig in de kuip  kijken naar een geschikte plek. De oude radardome kon niet worden opgewaardeerd, die was met z'n acht jaar al te oud voor de nieuwe apparatuur. Daar moet dus ook een nieuwe voor komen, die inmiddels in Amerika is besteld en de komende week door Fedex wordt afgeleverd. Het scheelt zoveel in de aanschafkosten in vergelijking met Nederland dat het de extra moeite wel waard is.

De motor krijgt geen tweede dynamo, maar een ander merk dat een veel beter rendement geeft. Wim gaat dat niet zelf doen. We brengen Ursus naar Muiderzand en daar wordt de nieuwe dynamo door een vakman gemonteerd en krijgt de motor gelijk een uitgebreide grote beurt. Wim blijft daar bij zodat hij de monteur het hemd van het lijf kan vragen.

We hebben inmiddels kennis gemaakt met alle opstappers,Wim, Hylke en Erik. Jammer genoeg was het agenda-technisch niet mogelijk om iedereen op hetzelfde moment bij elkaar te krijgen, maar volgens mij is het een ploeg die het wel zal redden met elkaar. Iedereen heeft er evenveel zin in en is bereid er wat goeds van te maken. Begin april gaan ze met z'n allen zeilen om kennis te maken met elkaar en de boot.

Inmiddels verdiep ik me in wat voor verbandkist we moeten aanschaffen en hoeveel potten pindakaas er mee moeten. Het is onze bedoeling zoveel mogelijk van de plaatselijke produkten te leven, maar ja, reserve moet je toch wel hebben. Bovendien is een boterhammetje met pindakaas zo nu en dan niet te versmaden.

Afgelopen weekend hebben we de aanvraag voor een wapenvergunning op het politiebureau afgeleverd. Deze is nodig voor het aan boord mogen hebben van een seinpistool. Brave burgers als we zijn, verwachten we geen problemen...

Week 12 (30 januari 2008) 

Het ziet er naar uit dat we de crew tot aan La Coruna compleet hebben.  Dat is voor mij een opluchting want anders had ik toch nog mee gemoeten. Ook dat had ik wel overleefd, maar toch.....  Mijn lijstje van dingen waar we over na moeten denken en vervolgens een beslissing over moeten nemen groeit gestaag.

Onze huidige energievoorziening wordt uitgebreid met nog een grote accu van  240 ampereuur en Wim gaat komende zaterdag op de boot opmeten of er een tweede dynamo op de motor kan worden gezet. Dat is ronduit de oplossing met het meeste rendement, waar ook nog een betaalbaar prijskaartje aan hangt. Voor een windgenerator hebben we met ons model boot eigenlijk geen plek. Voordat  we tot deze conclusie zijn gekomen hebben we eerst een energie-balans gemaakt met het verbruik van alle apparatuur, behalve de koelkast. Dat wordt simpelweg lauw bier deze reis.

Zaterdag wil  Wim ook de bovenste helft van de stuurstand meenemen om zo thuis op zijn gemak het polyesterwerk voor het inbouwen van de nieuwe apparatuur te doen...

Week 10 en 11 (22 januari 2008) 

De reis begint nu toch steeds meer realiteit te worden. Dacht ik eind vorig jaar nog; dat komt volgend jaar wel....  Daar kom ik nu dus niet meer mee weg. Er moet toch nog wel heel wat gebeuren.

De loopplank is inmiddels besteld en geleverd. Het is een aluminium plank geworden van 2.60 m lang, bestaand uit  twee helften die je tot een geheel  kunt klappen. Met het bestellen van  de elektronische kaarten hebben we nog even gewacht omdat de nieuwe kaarten voor 2008 in maart uitkomen. De AIS is inmiddels gearriveerd, dus dat is weer een stukje extra veiligheid. Wim is alles in een proefopstelling aan elkaar aan het koppelen om te kijken hoe het allemaal precies werkt en wat je er allemaal mee kunt. Wim heeft voor zijn verjaardag van de  kinderen en hun vriendinnen de nog ontbrekende gastenvlaggen gekregen, sommige van papier omdat ze niet allemaal leverbaar waren. Van mij heeft hij heel toepasselijk een goede snorkeluitrusting gekregen.  Inmiddels heeft Wim, met onze oudste zoon Harro, een dag op Boot Dusseldorf doorgebracht om te kijken welke voorziening de meeste stroom levert. Het wordt denk ik toch gewoon een windgenerator. Ze hebben er een gevonden die prima uit alle testen komt.

Woensdagavond hebben we een eerste crew-avond. Jammer genoeg was het niet mogelijk om iedereen op dezelfde avond bij elkaar te krijgen. Dus nu maar iedereen apart. Wim is in gesprek met een mogelijke derde opstapper. Ze krijgen alleen iedere keer elkaars voicemail. Het zou fijn zijn als we de bemanning voor La Coruna bij elkaar hebben...

Week 9 (8 januari 2008)

Een korte week voor de voorbereiding van onze reis. We zijn net terug van een paar dagen naar Pego in Spanje. Best een koude ervaring om weer terug te zijn in Nederland na een aantal dagen 23 graden. De materialen voor onze reis beginnen allemaal wat binnen te druppelen. De loopplank die we eind december hebben besteld kan worden opgehaald bij Kniest en de nieuwe kaartplotter is uiteindelijk gekocht via Ebay in Tampa Florida en ondertussen aangekomen bij de douane in Rotterdam om in te klaren. Wim heeft ook een AIS zender/ontvanger besteld en de radio is helaas echt defect en zal komende week nog worden vervangen.

Dinsdag hebben we ook onze tweede Hepatitus A-B vaccinatie gehad en zijn daarmee voldoende gevuld met "antistoffen" voor onze reis...

Week 8 (1 Januari 2008)

Het nieuwe jaar is begonnen, en daardoor komt het nu allemaal wel heel dichtbij. De crew-avond is op 23 januari. Een goed moment om samen door te spreken hoe we het eerste traject gaan invullen. We halen nu elke dag de GRIB file op van UGRIB om naar de 3-daagse weervoorspelling te kijken. Tot nu toe kloppen de voorspellingen van die site goed met de werkelijkheid. Dat geeft een prettig gevoel. Op de Atlantische oceaan spookt het de laatste dagen behoorlijk. Boeiend is om ook te zien dat als er veel wind op de oceaan staat dit wordt samengeperst in de straat van Gibraltar terwijl ten noorden en ten zuiden op het land de wind niet veel voorstelt. Dit gedrag komt overeen met de waarschuwingen die in de pilot staan. Pas op voor stuwing van de wind tussen de kust van Spanje en Marokko. Dit wordt veroorzaakt door de steile kusten aan beide kanten terwijl de doorgang relatief smal is.

Op de boot laptop staat ondertussen de meeste software die we tijdens de reis nodig hebben. Het enige apparaat dat nog hardnekkig weigert is de radio waarmee we weerfaxen kunnen ontvangen als we geen internet beschikbaar hebben. De ontvangst van de wereldomroep is prima in de AM-band, maar in de SSB-stand is er geen ontvangst. De radio zal moeten worden nagekeken of eventueel worden vervangen...

Week 7

De kogel is door de kerk. Het worden 6 maanden sabbatical. Naast de vele voorbereidingen de komende maanden wordt de Ursus de laatste 2 weken van april helemaal zeilklaar gemaakt voor haar lange reis. En rond 1 mei, afhankelijk van het weer, start dan de trip naar La Coruna samen met onze opstappers. In de tweede helft van januari gaan we een crew-avond organiseren. Een goed moment dat iedereen elkaar leert kennen en om ideeën en plannen met elkaar te delen.Ondertussen hebben we twee enthousiaste opstappers gevonden  die er beiden heel veel zin in hebben. Allebei met vrouw en kinderen, die  verdienen dus onze welgemeende dank dat ze beide mannen de gelegenheid bieden om met Wim mee te zeilen.

Thuis wordt ondertussen de electronica verder voorbereid. Een nieuwe kaartplotter is besteld in Amerika en mogelijk moet hiervoor de radar worden gemodificeerd. Het serienummer zal uitkomst geven, maar dat stond dus niet op de aankoopbon. Dat wordt dus in de mast klimmen. Koude gedachte in deze tijd van het jaar.

Morgen gaan we Kniest maar eens met een bezoek verblijden om naar elektronische kaarten te kijken... 

Week 5 en 6

De eerste vaccinaties zijn gezet. De komende week de huisarts even bellen wanneer de volgende injecties moeten. Eigenlijk moet dat de eerste week van januari, maar dan zijn wij bij vrienden in Pego (Spanje).

De eerste twee opstappers hebben zich gemeld en die lijken veelbelovend. We zoeken verder contact zodra Wim zijn werk met een concreet voorstel over zijn afwezigheid komt. Dat zou uiterlijk volgende week een feit moeten zijn, aldus de afspraak daarover.

Wim heeft zich intensief verdiept in de wereld van de elektronische kaarten en is uitgekomen op Navionics Platinium, 2- en 3 dimensionaal. De waterkaarten zijn 2-dimensionaal en de  kaarten van de aanloop van de diverse havens zijn 3-dimensionaal, doorgelinkt naar de beschrijvingen in de diverse pilots.

Natuurlijk hebben we daar ook een andere Raymarine kaartplotter voor nodig dan we nu hebben en we staan helemaal versteld van de extreme prijsverschillen tussen Nederland, Engeland en de VS. Nederland is extreem duur ten opzichte van de andere twee. Zelfs wanneer er invoerrechten en  btw betaald moeten worden, lijkt het nog alleszins de moeite waard om in het buitenland te gaan shoppen.

De informatie van de douane is op internet een ondoorzichtig geheel. Je moet wel invoerrechten betalen, maar hoeveel verhulden ze zorgvuldig. Dat wordt de komende week dus even bellen.

Ondertussen verschijnen er in het kader van de kerstkadootjes verlanglijstjes met  allerlei nautische artikelen zoals een waterdichte ehbo-kist en gastenvlaggen van de diverse landen en ga zo nog maar even door.

Wat heb ik gedaan de afgelopen weken? Nou eigenlijk alleen maar gedroomd. Soms vind ik allemaal toch wel eng en soms kan ik niet wachten. Het wordt hoe dan ook ons eigen avontuur...  

Week 4

Morgen (maandag) krijgen we de eerste vaccinaties. DTP en Hepatitis A en B. Die laatste is een serie injecties van drie met verschillende tussentijden, 0, 1 en 6 maanden. Daar zijn we dus nog maar net op tijd mee.

We hebben de kaarten bekeken voor het eerste deel van de route. Wat een dieptes! Tussen de 4000 en de 5000 meter, wanneer je eenmaal het continentale plat bent gepasseerd. De twee overzichtskaarten die we van de Middellandse Zee hebben, zetten je toch wat op het verkeerde been. Het zijn vrij kleine kaarten, dus je hebt het gevoel dat je naar een kaart van het IJsselmeer zit te kijken.  Ze hebben een schaal van  1 : 2.750.000. Imray levert geen kaarten voor Noord-Afrika, Italie en de Adriatische kust, dus zijn we op Google op zoek, maar dat valt niet mee. Een telefoontje aan de familie Datema is misschien de simpelste oplossing...

Week 3

Wim is zich aan het verdiepen in allerlei systemen voor elektronische kaarten en een ais systeem. Het is de moeite waard om daar even serieus in te duiken in alle beschikbare informatie. De verschillen zijn soms extreem groot.

Ik heb op google gezocht naar eventueel benodigde vaccinaties. Voor de meeste landen rondom de Middellandse Zee wordt toch meerendeel minimaal DTP en Hepatitis A en B  geadviseerd. Komende week ga ik maar eens naar de huisarts voor meer informatie... 

Week 2

Er wordt gelezen, gelezen en nog eens gelezen.

Wim heeft een website aangemaakt voor de communicatie, www.zeiljachtursus.nl ,   tevens twee mailboxen  (zie Contact).

We hebben een offerte van de fa. Van de Wetering gehad omdat we de Ursus op een dieplader terug naar Nederland willen laten brengen. Ik moet zeggen dat we eerst even moesten zitten met een glaasje water nadat we de offerte gelezen hadden, maar we doen het toch. Het maakt je reis zo’n stuk relaxter wanneer je geen rekening hoeft te houden met terug komen in het begin van de herfst. Nu we toch het besluit hebben genomen om te gaan, dan moet je het ook goed doen.

Ik heb gebeld met de fa. Kuipers voor het wijzigen van de bootverzekering van het klein vierkant naar het groot vierkant. Voordat we weggaan is een telefoontje genoeg om de wijziging te activeren...

Week 1

Een parkeerplaats vinden aan de Prins Hendrikkade op zaterdagmiddag valt niet mee, maar met wat moeite vinden we een plekje redelijk in de buurt.  We gaan naar binnen bij de firma Datema in Amsterdam  en leggen mevrouw Datema uit wat de bedoeling is. Enthousiast wordt er van alles opgezocht en uitgelegd. Het is onwaarschijnlijk zo snel als alles tevoorschijn komt en we kijken onze ogen uit. Uiteindelijk schaffen we pilots aan tot en met de Adriatische Zee en kaarten tot en met Gibraltar. Voorlopig is dat meer dan genoeg om ons mee bezig te houden. Speciaal voor mij twee overzichtskaarten van de Middellandse Zee om het allemaal wat echter te maken.  Bij koffie met Groninger koek van mijnheer Datema zetten we alles nog eens rustig op een rijtje. Met vier volle tassen met spullen gaan we uiteindelijk terug naar de boot.

’s Avonds is Wim gelijk in de weer met kaarten, passer en pilots. Hoe ver ligt alles van elkaar. Over wat voor afstanden praat je. Voor wat wij graag willen hebben we toch wel vier tot zes maanden nodig. Kan Wim dat regelen met zijn werk?

Google Earth is wel een uitkomst als je wilt spelen met routes en afstanden.

De reacties uit onze omgeving zijn eigenlijk allemaal heel positief en het lijstje met mensen die op de hoogte gehouden willen worden van onze aktiviteiten voor en tijdens onze reis groeit gestaag...